Een prachtige en positieve ervaring
Eind april 2023 bracht ik een bezoek aan o.a. Haifa met als reden het ontdekken van de onderwijspraktijk in Israël. In Haifa mocht ik meekijken op de school van de Sisters of Nazareth. Toen ik in de buurt van de school kwam zag ik al welke kinderen net als ik op weg waren, heel herkenbaar door hun schooltrui of shirt. Bij het hek waar de kinderen naar binnen gaan staat een bewaker, gelukkig kon ik meelopen met mijn contactpersoon van wie de dochter ook op deze school zit.
Op het schoolplein van de elementary school (de kindergarten en high school zijn op een ander deel van het terrein) zijn al veel kinderen aan het spelen. De schooltassen, vaak op wieltjes omdat vrijwel alle schoolspullen elke dag mee naar huis gaan, liggen al op de plaats waar de kinderen later in de rij gaan staan om gezamenlijk de dag te beginnen.
Toen ik mij voorbereidde op deze studiereis ging ik er vanuit dat Israël vooral een land van de Joden is maar hier kwam ik er meteen achter dat er nog een andere grote bevolkingsgroep is, die Arabisch is en het Arabisch als moedertaal heeft.
De school van de Sisters of Nazareth is een christelijke Arabische school en de kinderen probeerden mij dan ook een paar woorden in het Arabisch aan te leren, maar helaas….. Een aantal Arabische families in dit land is al christen vanaf het begin van onze (westerse) jaartelling begreep ik later, zij zijn dan ook blij met een christelijke school zoals bv. de Sisters of Nazarethschool in Haifa.
Ik maak voor schooltijd kort kennis met juf Maria, een juf van kinderen in first grade (groep 3 red.). Als alle kinderen naar hun klassen gaan loop ik met haar mee door dit nette, maar wel oude gebouw.
In het klaslokaal wordt, na een kort gesprek met de kinderen, eerst gebeden en gezongen. De eerste les is Arabisch. Wat moet de juf hier veel zelf doen; in Nederland hebben we complete methodes, lesboeken, werkboeken en een digibord, hier gebruikt de juf haar telefoon om dan via de computer en een projector iets op het bord te laten zien. De kinderen hebben hun (werk)boeken, maar als er wordt gelezen of geschreven (vanaf het bord) maakt de juf daarop eerst lijnen en schrijft ze zelf de woorden en letters die de kinderen daarna gaan lezen en (na)schrijven.
Bij de rekenles zie ik later dat er door een andere juf/assistente extra aandacht wordt gegeven aan de kinderen die moeite hebben met het niveau van de lesstof. Op mijn vraag of er ook extra lesstof is voor de kinderen die het juist (te) eenvoudig vinden, vertelt de juf dat zij daar zelf extra werkbladen voor maakt. RESPECT!!
Voor een aantal lessen zoals: Hebreeuws, Engels, gym en muziek krijgen de kinderen les van vakdocenten.
Wat mij opviel was dat er heel goed geluisterd werd naar juf Maria. Ze zorgt voor een goede structuur voor de kinderen en is daarbij heel liefdevol. Ondeugd wordt kort, maar duidelijk afgekeurd terwijl ze daartegenover veel strooit met complimentjes in woord en gebaar.
Wat een prachtige en positieve ervaring om op deze school anderhalve dag mee te kijken. Ik zag een school waar orde en rust was, waar kinderen met een blij gezicht rondlopen en waar leerkrachten heel betrokken zijn. Ik kan me goed voorstellen dat ouders ondanks de hoge kosten hun kinderen graag op deze school zien. Want ook dat is in Israël anders dan in Nederland; ouders die hun kinderen naar een christelijke en dus privéschool sturen, moeten dit zelf betalen omdat deze scholen maar weinig overheidssubsidie krijgen.
Hartelijk dank voor de warme ontvangst,
Trijnie